Na podwórku było mnóstwo śniegu. Było też mnóstwo dzieci. Niektóre rzucały śnieżkami, inne z kolei tarzały się w białym puchu. Jeszcze inne lepiły bałwany. Jeden piękny bałwan stał już na środku placu i obserwował te zabawy, uśmiechając się swoimi kamyczkowymi usta. Oczy też miał z kamyków. Jedno było większe, drugie mniejsze. Sprawiało to wrażenie, jakby do wszystkich wokół puszczał oko.
Dzieci wesoło dokazywały i bawiły się, gdy nagle na podwórku pojawił się jakiś nieznany chłopiec z dziewczynką. Byli tacy sami jak pozostałe dzieci. Pomijając jeden drobny szczegół – byli z czekolady. Nie chodzi o to, że byli zrobieni z czekolady jak świąteczne słodycze. To kolor ich skóry był ciemniejszy. Przez chwilę nieśmiało stali i obserwowali innych. W końcu chłopczyk zebrał się na odwagę i podszedł do grupki bawiących się dzieci.
– Możemy z wami zagrać? – spytał.
Dzieci natychmiast przestały się bawić.
– Nie, z takimi jak wy się nie bawimy! – odpowiedziało jedno z nich.
Chłopczyk zwiesił głowę ze smutkiem. A potem zamamrotał pod nosem:
– Dlaszego?
– Bo jesteście inni.
– Jak to inni? – nie dawał za wygraną chłopczyk.
– No inni. Przecież nawet nie potrafisz porządnie mówić – śmiały się z niego dzieci.
Czekoladowy chłopczyk odwrócił się i smutnym krokiem wracał w stronę siostrzyczki. W chwili, gdy przechodził obok śniegowej postaci, bałwanowi wypadł jeden z kamyczków, które tworzyły jego usta. Teraz nie wyglądał już, jakby się uśmiechał. Wręcz przeciwnie. On też nagle posmutniał. Chłopiec podniósł kamyczek i włożył go w miejsce, skąd wypadł. W ten sposób bałwan znów się uśmiechał. I nie tylko…
– Dziękuję ci, dobry z ciebie chłopiec – odezwał się ku wielkiemu zdziwieniu chłopczyka bałwan.
– Ty… ty mówić?
– Jak widzisz, tak – przytaknął bałwan. – Mógłbyś, proszę, zawołać też inne dzieci? Nie mam aż tak mocnego…
Readmio to aplikacja pełna bajek dla dzieci, ożywianych dźwiękami, które reagują na Twój głos. Wiele bajek jest za darmo. Nowe dodajemy co tydzień.
